Tradycyjnie, absynt jest napojem wykonanym z piołunu. Można jednak zrobić absynt z innych ziół. Na przykład, melisa lub rumianek mogą być używane do produkcji absyntu. Zioła te mają lekko gorzki smak, który maskuje gorycz piołunu. Jednak absynt wykonany z tych ziół może mieć mocniejszy smak.
Proces wytwarzania absyntu jest połączeniem infuzji i destylacji. Infuzja jest, gdy liście rośliny piołunu są dodawane do wody i cukru. W ten sposób powstaje jasnozielony płyn, który jest następnie rozcieńczany wodą, aż stanie się zdatny do picia. Historycznie, piołun był używany jako gorzki lek. W XIX wieku absynt stał się popularnym alkoholem. Obecnie jest on dostępny w wielu krajach na całym świecie.
W XIX wieku z absyntem wiązały się problemy prawne i społeczne. Alkohol używany w absyntach był uważany za toksyczny. Uważano, że przyczyną jest metanol, ale uważano również, że przyczynia się do tego alkohol niskiej jakości. Uważano, że wielu producentów stosowało toksyczne dodatki, w tym pinokamon, antymon i siarczan miedzi.
Ponadto wielu twórców absyntu dodawało do swoich produktów gałkę muszkatołową i tansy. Jednak FDA uważa te zioła za bezpieczne.
Ponadto absynt jest wytwarzany z różnych ziół, które są zazwyczaj zbierane z liści mięty. Liście mięty są agresywne, więc będziesz musiał upewnić się, że zbierasz je ostrożnie. Wielu producentów absyntu używa również sztucznego barwnika, aby uzyskać kolor absyntu. Sztuczne barwniki są wykonane z soli miedzi, które są dodawane do absyntu, aby nadać mu zielony kolor.
Zioła używane do produkcji absyntu to przede wszystkim koper włoski, mięta, dzięgiel, hyzop i melisa. Zioła te znane są z produkcji absyntu o wyrazistym smaku i kolorze. Zioła mogą być sadzone w doniczkach lub przesadzane. Potrzebują również dużo słońca, aby rozkwitnąć. Oznacza to, że najlepiej zacząć od wiosennych przesadzeń.
Historycznie, piołun był używany do zapobiegania helminthiasis podczas francuskiego podboju Algierii (1830-1847). W XIX wieku uważano, że absynt ma działanie halucynogenne. Nie jest jednak jasne, czy efekty te były wynikiem toksycznych dodatków, czy po prostu wynikały z naturalnie występujących właściwości psychodelicznych piołunu.
Wielu autorów i artystów, takich jak Pablo Picasso, Gaugin i Oscar Wilde, używało absyntu w swoich pracach. Jest on również przedstawiony w dziełach Vincenta Van Gogha. Napój ten jest również używany jako figuratywny symbol nieszczęścia i niesprawiedliwości. Napój ten znany jest w języku francuskim jako „la fee verte”.
Pod koniec XIX wieku absynt został zakazany w wielu krajach. Rada Europejska ponownie dopuściła piołun jako składnik napojów alkoholowych. Orzeczono jednak, że zawartość tujonu nie powinna przekraczać limitów określonych przez Codex Alimentarius. Następnie w 1988 roku uchwalono dyrektywę o środkach aromatyzujących, która miała na celu zharmonizowanie przepisów dotyczących aromatów w państwach członkowskich UE. Ponadto francuskie ustawodawstwo krajowe określa limity dotyczące fenchonu, pinokamonu i alkoholu w żywności.
Podobne tematy